Lindes zijn goede stadsbomen met een grote biodiversiteitswaarde, die daarbij ook goed klimaatbestendig zijn. Ze worden daarom veel toegepast in de bebouwde omgeving maar de lindebladluis, die voorkomt op veel Tilia soorten, kan problemen geven. De plakkerige honingdauw die de luizen afscheiden, veroorzaakt overlast wanneer die op geparkeerde auto's of straatmeubilair terecht komt. Gelukkig bestaan er ook een aantal lindesoorten die resistent zijn tegen luizen.

De beste druipvrije lindes

Een goede soortkeuze is de beste garantie om overlast door bladluis en de vorming van roetdauw te voorkomen. Speciaal voor inrichters van de openbare ruimte hebben wij onze ervaringen met verschillende Tilia’s in gebundeld en een lijst samengesteld van soorten die in de meeste omstandigheden ongevoelig zijn voor luis.  

Welke problemen geeft de bladluis?

De bladluis overwintert op de twijgen en rond de knoppen. In de lente worden de vrouwelijke luizen geboren en vooral bij afwisselende droge en natte perioden kan de populatie razendsnel toenemen. De luis voedt zich met het vocht uit de bladeren. Overtollig vocht (honingdauw) scheiden ze uit en veroorzaakt een plakkerige substantie, waardoor de boom en alles wat direct bij de boom staat gaat plakken. Deze plakkerige substantie is ook de voedingsbodem voor roetdauw schimmel. Deze roetdauw vormt een laagje op het blad, wat het zonlicht weghoudt. Hierdoor wordt de lange termijn-groei verminderd en zal het blad afsterven.

Kun je aantasting door bladluis voorkomen?

Het kan zijn dat redelijk resistente soorten toch geplaagd worden door bladluis. Dat heeft bijna altijd met de groeiomstandigheden te maken, want als een boom op een slechte standplaats staat, is hij altijd gevoelig voor ziekten en plagen. In de strijd tegen bladluis is het dus van belang de linde goede groeiomstandigheden mee te geven. Tilia vraagt een luchtige bodem, niet te nat en een goede zoninval.